Indrukwekkende blog over leraren-romans (Nederlandse en Vlaamse literatuur).
Natuurlijk is een leraar in sociaal-psychologische zin een ideaal personage voor een schrijver om zijn dramatische gaven op los te laten (‘dramatisch’ in de zin van het beschrijven van het inwendige leven en het handelen van het personage in een sociale omgeving waarin hij een voorbeeldfunctie heeft, en hij overeind moet blijven waar zoveel ogen op hem gericht zijn). Verder biedt de sociale omgeving van een school, het schoolklimaat met alle tegenstellingen (management-docententeam; docent-leerling; docenten onderling; school-ouders en alle belangenafwegingen vandien) een uitstekende voedingsbodem voor een roman waarin conflictsituaties worden uitgediept. Maar vraag blijft: waarom zo weinig een leraar beschreven die sterk in zijn schoenen staat, die als steun en toeverlaat voor zijn leerlingen fungeert, die enthousiast is en uiterst bekwaam in zijn didactisch handelen. Niet de oplossingen en/of de kansen staan centraal, maar de problemen. In dit opzicht wijken Nederlandse onderwijsromans niet af van de vaak probleemgefocuste teneur in de media.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten