Freek Moerdijk is afgestudeerd filosoof. Op zoek naar passend werk belandt hij bij een cultureel radioprogramma en een literaire uitgeverij, waarna hij, achtentwintig jaar oud, toch kiest voor het leraarschap. Hij houdt het niet lang vol en verdwijnt.
Cyrille Ofermans schetst in zijn geslaagde mix van onderwijs en ontwikkelingsroman een even scherpzinnig als verontrustend beeld van de spanningen die het ‘denkend leven’ van de puberende scholier, de twijfelende student, de werkzoekende filosoof en de geëngageerde leraar aan het begin van de eenentwintigste eeuw zo uitdagend en slopend maken.
De auteur wil zich niet scharen aan de zijde van zelfingenomen veteranen die zich beklagen over de jeugd die niet wil deugen en aan wie mooie boeken niet besteed zijn.Dat laatste is misschien wel waar, maar mag niet verwonderen: de leraren zijn geen haar beter, zij lezen ook niet.Voor de jeugdige Moerdijk, een veellezer van huis uit, is dit niet de enige onthutsende ervaring. De school als gesloten instelling,het gebrek aan visie en pedagogisch elan bij de leiding, de blindheid voor reële problemen, de stress waaraan leerlingen én docenten zijn blootgesteld –Offermans schetst het op steeds boeiende, soms ronduit komische wijze en nooit als klaagzang.
En als de verteller, een collega zonder bijzondere band met de leraar,wordt gevraagd als enige een toespraak te houden tijdens de rouwbijeenkomst na Freek Moerdijks overlijden,heeft hij drie opties – toezeggen en een onpersoonlijke, standaard toespraak afleveren, toezeggen en de kans pakken de waarheid te spreken, of met een goede smoes afzeggen. Het wordt een moeizame klus, iedere besluit heeft niet te onderschatten consequenties.
Uitgeverij Cossee
