THE IMAGE OF A TEACHERAS A ROMANTIC REBEL

ARISTIDES GAZETAS, THE IMAGE OF A TEACHERAS A ROMANTIC REBEL IN NARRATIVE FILM. PHD.

Six narrative films were selected for this study to investigate theimage of a teacher as a Romantic rebel. In each of these films, thecentral character is portrayed as a school teacher coming intoconflict with traditional educational pedagogies that involvestudent learning and discipline. Each film is reviewed andevaluated within the framework of the romantic-humanist theory ofeducation or the transformational orientation.

Images of Teachers

Crume, Mary Adams Tanzy, 'Images of Teachers in Novels and Films for the Adolescent, 1980-1987.' Ph.D.

Crume predicates her thesis on the idea that "literature and film serve
as vehicles for portraying and transmitting a culture, its values and attitudes."
She tests the commonly held notion that teachers are maligned in fiction and
popular arts, "depicted as fools, villains," and other unflattering stereotypes.
Dealing with American novels and films produced between 1980 and 1987 she
concludes that portrayals of teachers are diverse, although fiction writers tend
to treat teachers more sympathetically than film writers. She notes that both
mediums "presented a mixed view of American schools that minimized their
academic functions and highlighted their roles as social settings and battlegrounds."
Essentially Crume finds that teachers are not consistently impugned
in either medium, although filmmakers are less sympathetic to the profession
and the people in it than novelists.

Watson - DOING HOMEWORK

Watson, DOING HOMEWORK: NEGOTIATIONS OF THE DOMESTIC IN
TWENTIETH-CENTURY NOVELS OF TEACHING. PHD.

In this project, I analyze seven twentieth-century novels of teaching in order to
investigate how notions of “home” and “school” are constructed, connected, and
perpetuated in popular teaching narratives. Images of teachers in much of this century’s fiction often rest on views of the school as home that are derived from stereotypes of gender, race, and nationality—stereotypes that can be both inaccurate and repressive. For this reason, I examine these texts in light of how they negotiate school space with domestic space (“domestic” both as personal or familial, and as public or national). I contend that many of these narratives offer little more than simplistic, nostalgic views of what “home/school” space can be, and even fewer question the very equation of “school as home.” In those narratives that do probe the school/home connection, the teacherprotagonists often fail to emerge as the sentimental heroes that the teachers of the more conventional novels prove to be. Nevertheless, I argue that the most promising depictions of teachers and their work are those that acknowledge and engage the rich complexities of “home” and its (sometimes problematic) relation to the classroom, for the
very tensions and conflicts that problematize the school’s classification as a domestic “safe haven” are the very tools that can facilitate growth, learning, and self-discovery. The approach for my analysis draws from feminist and cultural studies, as well as educational history. The works I discuss include the following: The Blackboard Jungle; Good Morning, Miss Dove; To Sir, With Love; Spinster; The Prime of Miss Jean Brodie; Up the Down Staircase; and Election.

Levi Weemoedt, - De ziekte van Lodestijn

Levi Weemoedt, De ziekte van Lodestijn

Voor het eerst compleet in één band: het meesterwerk van Lévi Weemoedt!Geplaagd door ruimtevrees en duizelingen wankelt de leraar Lodesteijn door het angstaanjagende heelal van zijn bestaan. De verhuizing van en krakkemikkig noodschooltje naar een modern en fonkelnieuw gebouw met zestienhonderd ramen brengt helaas geen verlichting...

Ellen de Jong.
Een interview met Lévi Weemoedt:

Het is in ons leven vreemd gesteld. Het is Lachen und Weinen, Weinen und Lachen', schrijft Weemoedt in een van zijn verhalen. Zeker in het onderwijs waar het zelfs meer huilen dan lachen was. Weemoedt gaf les maar stapte na dertien jaar op, niet zonder een mooi(afscheids) boek te hebben geschreven 'De ziekte van Lodesteijn' en 'De nadagen van Lodesteijn'.
Onderwijs en zwaarmoedigheid zijn de voornaamste bestanddelen van deze roman.
Hoofdpersoon is de 35-jarige leraar klassieke talen Lodesteijn. Hij staat tien jaar voor de klas en krijgt langzaam maar zeker het gevoel klinisch dood te zijn:
'Of hij zichzelf als leraar had overleefd en vanachter zijn eigen grafsteen toezag op wat hij voor de klas stond te gebaren.'
De staf van de christelijke scholengemeenschap meent dat 'leraren de redders waren van de mensheid en de pijlers onder de maatschappij.'
Lodesteijn heeft duidelijk een andere mening en die wordt hem niet in dank afgenomen.
Zijn collega's beschrijft hij als 'een grauw en neerdrukkend volkje waaraan uiterlijk noch innerlijk ook maar iets te bespeuren viel van het comfortabele salaris dat in de regel aan deze volvette muizen van geest wordt uitgekeerd.'
Toen ik Weemoedt belde om een afspraak voor een interview te maken zei hij: "Bel me één dag van tevoren nog even op, want ik kan wel dood zijn."
In levende lijve tegenover hem in zijn donkere studeerkamer in Assen vroeg ik hem: Wat heeft je in het onderwijs het meest gestoord?
"Ik stoorde me aan het type mens dat voor de klas stond. In mijn naïviteit geloofde ik dat er immer geïnspireerde en bevlogen mensen voor de klas zouden staan, welk vak ze ook gaven; dat verdienden die kinderen. Dat viel me reusachtig tegen. Ik had een afkeer van de docentenkamer.
De problemen zaten altijd bij de staf of bij de collega's. Daar lagen de belangrijkste wrijvingen. Merkwaardigerwijs niet bij de leerlingen. Ik ben het allemaal vergeten dus het zijn hoogst onbetrouwbare uitspraken. Maar ik vond het lesgeven wel gezellig. Dat is bijna een gemis.

Jonathan Coe - The Rotter's Club

Jonathan Coe, The Rotter's Club

Hans Bouman, 'Honderden wegen liggen open, en je kiest er maar één''. Volkskrant 10.1.2001

In al zijn boeken, zes tot nu toe, volgt Jonathan Coe de tijd op de voet. In The Rotters' Club belicht hij de jaren zeventig, voor zijn generatie in Engeland een periode van schaamteloze nostalgie. Het gaat in De Rotters Club (Meulenhoff; fl 49,90) ook over het verlies van onschuld, de opkomst van rechts in Engeland, en over Birmingham, Coe's geboorteplaats, die van schrijvende stadgenoten als J.R.R. Tolkien, David Lodge en Jim Crace niet de aandacht kreeg die zij verdient.

De opzet van het tweeluik, aldus Coe, is om de personages in 1979 achter te laten en de draad van hun leven twintig jaar later, in 1999, weer op te pakken. 'Ik wil het contrast laten zien tussen de bevlogenheid van een schooljongen en de omstandigheden waarin iemand van middelbare leeftijd is terechtgekomen. Dat is bijna per definitie niet wat je als scholier had verwacht.'

Coe heeft zich bij zijn opzet niet bewust laten inspireren door de 7 Up-documentairereeks van de BBC, waarbij mensen elke zeven jaar over hun leven worden ondervraagd. 'Maar ik ben wel altijd gefascineerd geweest door het idee om personages neer te zetten in verschillende perioden van hun leven en die beschrijvingen af te wisselen. Zo kun je laten zien hoe bruut de tijd mensen heeft veranderd. Terry, de filmcriticus in The House of Sleep (1997), spreekt daarover. Hij vertelt dat hij een film wil maken met maar één personage, die over een periode van 50 jaar wordt geschoten. 7 Up doet dat in feite ook.

'Beelden van iemand op latere leeftijd, gelegd naast die van jongere leeftijd, leveren bijna altijd een gevoel van desillusie op. Niet noodzakelijk omdat de levensloop van mensen teleurstellend is, maar omdat je als je jong bent nog denkt dat alles mogelijk is. Er liggen honderden wegen voor je open maar uiteindelijk kun je er maar één kiezen. Dat is hoe dan ook een teloorgang van potentieel.

'Het is een belangrijk thema in al mijn boeken: het idee dat de weg die je hebt gekozen niet de juiste is, omdat je nog 99 andere wegen had kunnen kiezen die misschien wel aantrekkelijker waren geweest. Door die gedachte word ik zelf ook achtervolgd. Stel dat ik net zo krachtig had vastgehouden aan mijn muzikale loopbaan als ik aan mijn literaire loopbaan heb gedaan. . .'


'Vorig jaar culmineerde dit in een serie op BBC2, genaamd I Love the Seventies. Elk programma duurde ongeveer twee uur en behandelde een jaar uit dat decennium. Het was volkomen nostalgisch en apolitiek.

'Hoewel ik allang vóór die televisieserie met The Rotters' Club was begonnen, mag ik het boek graag zien als een antwoord op die kritiekloze nostalgie. Leeftijdgenoten die terugverlangen naar de jaren zeventig, verlangen eigenlijk terug naar hun eigen adolescentie, die toevallig samenviel met dat tijdperk.

'Als je met mensen van andere generaties spreekt, met name degenen die opgroeiden in de jaren zestig, dan hebben ze geen goed woord voor de jaren zeventig over. Ze zien het als een druilerige, sombere periode - de kater na het feest.'

Onderwijs is niet om te lachen

Onderwijs is niet om te lachen
Indrukwekkende blog over leraren-romans (Nederlandse en Vlaamse literatuur).

Natuurlijk is een leraar in sociaal-psychologische zin een ideaal personage voor een schrijver om zijn dramatische gaven op los te laten (‘dramatisch’ in de zin van het beschrijven van het inwendige leven en het handelen van het personage in een sociale omgeving waarin hij een voorbeeldfunctie heeft, en hij overeind moet blijven waar zoveel ogen op hem gericht zijn). Verder biedt de sociale omgeving van een school, het schoolklimaat met alle tegenstellingen (management-docententeam; docent-leerling; docenten onderling; school-ouders en alle belangenafwegingen vandien) een uitstekende voedingsbodem voor een roman waarin conflictsituaties worden uitgediept. Maar vraag blijft: waarom zo weinig een leraar beschreven die sterk in zijn schoenen staat, die als steun en toeverlaat voor zijn leerlingen fungeert, die enthousiast is en uiterst bekwaam in zijn didactisch handelen. Niet de oplossingen en/of de kansen staan centraal, maar de problemen. In dit opzicht wijken Nederlandse onderwijsromans niet af van de vaak probleemgefocuste teneur in de media.

Doris Lessing - The Golden Notebook:

Doris Lessing, The Golden Notebook:

Ideally, what should be said to every child, repeatedly, throughout his or her school life is something like this: 'You are in the process of being indoctrinated. We have not yet evolved a system of education that is not a system of indoctrination. We are sorry, but it is the best we can do. What you are being taught here is an amalgam of current prejudice and the choices of this particular culture. The slightest look at history will show how impermanent these must be. You are being taught by people who have been able to accommodate themselves to a regime of thought laid down by their predecessors. It is a self-perpetuating system. Those of you who are more robust and individual than others will be encouraged to leave and find ways of educating yourself — educating your own judgements. Those that stay must remember, always, and all the time, that they are being moulded and patterned to fit into the narrow and particular needs of this particular society.

Chuck Palahniuk - Survivor

Chuck Palahniuk, Survivor. Books.Surviver:

The books are never about what you think they are about. Survivor is really about our education system because I feel, more often than not, kids are sort of taught or trained to be the best possible cogs in some big corporate machine. They're not really taught in an empowered way that they can start their own company so that they can create and run their own lives. They are sort of taught to be just good employees, to just fit in.

Charles Knight - Satire and the Academic Novel

Charles Knight, Satire and the Academic Novel. Literary Encyclopedia

The satiric campus novel, in its contemporary form, begins with a cluster of novels written in the 1950s: Kingsley Amis’s Lucky Jim (1954) and Malcolm Bradbury’s Eating People is Wrong (1959) in Britain; Mary McCarthy’s The Groves of Academe (1953) and Randell Jarrell’s Pictures from an Institution (1954) in the United States. But education has been a subject of satire since Aristophanes mocked Socrates in Clouds (423 BC) and Lucian attacked philosophers and rhetoricians in the second century. Novels of education constitute a recognized category including hundreds of examples.

Matt Geroening - School is Hell

Matt Groening, School is Hell. Pantheon Graphic Novels

Each grade is another level of hell. Each teacher another conductor with a weirder whistle urging you onward. In these 48 comics, Matt Groening gives you something to hide in your textbook and read in class secretl

Andrew Trees - Academy X.

Andrew Trees, Academy X.
The New York Times Book Review:

The author of "Academy X," an actual private high school teacher in New York named Andrew Trees, is out to settle this score. He started with a book, yes, but this is a book clearly meant to go places, like television, the movies or both. It is a satire of a ritzy Manhattan private school, told from the perspective of a young English teacher torn between idealism and cynicism (aren't we all?).

Dietrich Schwanitz - Der Campus

Dietrich Schwanitz - Der Campus. THE:

Germany's overcrowded and bureaucratic university system has provoked one professor into a rather un-German line of attack - satire.
Dietrich Schwanitz, professor of English studies at the University of Hamburg, caused a sensation this summer when his provocative new novel, Der Campus, was serialised in the regional daily, Hamburger Abendblatt. Bricks were thrown through a bookshop window and one venue where he gave a reading provided bodyguards.Now as some 40,000 students return to Hamburg for the start of the winter semester this week, Professor Schwanitz has turned from fiction to fact to criticise the bureaucracy which he believes is blocking much needed university reforms.

Dietrich Schwanitz - Obituaries, News - The Independent

Few writers in Germany were as notorious as Dietrich Schwanitz, the professor of English whose vitriolic pen skewered the country's education system and and satirised an academic world ruled by political correctness and decisions by committee. As if his unconventional attitude and fame were not enough to incite his colleagues' distrust and even envy, Schwanitz also achieved apparently effortlessly what most academics can only dream of: writing books which became bestsellers.

Mark Twain, The Adventures of Huckleberyy Finn.

Mark Twain, The Adventures of Huckleberyy Finn.
SparkNotes: The Adventures of Huckleberry Finn: Themes, Motifs & Symbols

When Huck plans to head west at the end of the novel in order to escape further “sivilizing,” he is trying to avoid more than regular baths and mandatory school attendance.

Satire and Humor in Education

Satire and Humor in Education by Rolland Callaway. Amazon.com.

A collection of satirical and humorous readings related to education and schooling. The editor contends that perhaps educators, and others, have taken the issues and problems of education too seriously and a satirical and humorous perspective might lighten their task. The readings are categorized according to goals and curriculum; instruction including subcategories on organization, resources, teachers and teaching, learners and learning; evaluation and research; and futures. The editor has provided very little editorial comment, leaving that up to the reader. As noted in the introduction by Will Roy a Professor from the University of Wisconsin-Milwaukee"...[these essays] aim to deflate pompousness, annoy authority, shake the status quo, empower the little people, bring reality into the Ivory Tower, spur change, and primarily, allow us to take ourselves less seriously."

Harper Lee - To kill a mockingbird

Harper lee, To kill a mocking bird.

SparkNotes: To Kill a Mockingbird: Themes, Motifs & Symbols

The Importance of Moral Education

Because exploration of the novel’s larger moral questions takes place within the perspective of children, the education of children is necessarily involved in the development of all of the novel’s themes. In a sense, the plot of the story charts Scout’s moral education, and the theme of how children are educated—how they are taught to move from innocence to adulthood—recurs throughout the novel (at the end of the book, Scout even says that she has learned practically everything except algebra). This theme is explored most powerfully through the relationship between Atticus and his children, as he devotes himself to instilling a social conscience in Jem and Scout. The scenes at school provide a direct counterpoint to Atticus’s effective education of his children: Scout is frequently confronted with teachers who are either frustratingly unsympathetic to children’s needs or morally hypocritical. As is true of To Kill a Mockingbird’s other moral themes, the novel’s conclusion about education is that the most important lessons are those of sympathy and understanding, and that a sympathetic, understanding approach is the best way to teach these lessons. In this way, Atticus’s ability to put himself in his children’s shoes makes him an excellent teacher, while Miss Caroline’s rigid commitment to the educational techniques that she learned in college makes her ineffective and even dangerous.

What are examples of satire involving education, court system, religion, and democracy in "To Kill a Mockingbird?" - To Kill a Mockingbird - Questions & Answers

There are many examples of each of these institutions being satirized, but I will give you a few. First of all, education is satirized because Scout is chastised by her teacher for reading too well! The court system and democracy are satirized in that they both fail miserably. Tom Robinson is unjustly accused and tried for a crime he did not commit because of his skin color, and there is no democracy for him nor hope for freedom. Religion is satirized when Calpurnia takes the children to her Black church and the congregation is prejudiced against Jem and Scout because they are White. Also, in a town that thinks of themselves as religious, there is little evidence of any religious precepts. Look further at enotes links for more ideas!

The film: To Kill a Mockingbird (1962) van Robert Mulligan

Paul Verrept - Meneer Gijs

Uit: Meneer Grijs, een liefdesverhaal in kleur. Paul Verrept en Riske Lemmens. Villa Kakelbont.

Wat is het grijs, denkt meneer Grijs.
Hij kijkt in de spiegel, dan uit het raam:
eerst zijn vale gezicht, dan wolken en regen. Altijd die regen.

Wat zal ik doen vandaag?, vraagt hij zich af.
Ach. Ik doe gewoon als elke dag.

In de klas spelen de kinderen.
Meneer Grijs laat ze doen en kijkt uit het raam.
Waar blijft die regen toch vandaan komen?
Dan ziet hij haar. Ze loopt over de speelplaats.
Ze is de juf van de derde klas.

Wat beweegt ze mooi, denk meneer Grijs.
En wat een prachtige rok.

Californication

An interview (Los Angeles Times)

This season is built around Hank becoming a writing professor and from what I understand, you studied literature in school. Did that inform your character this year?
David Duchovny: *I guess I taught in a similar capacity to him. I was a teaching assistant when I was in graduate school, so I kind of understand what that is but I don’t know if that informs it so much. I guess it’s just that I don’t feel too worried that I can’t pull off a lecturer, you know?

Riikka Pulkkinen - De grens

Riikka Pulkkinen - De grens

Gezocht en gevonden: de vrouwelijke tegenhanger van Paolo Giordano, het sexy brein achter 'De eenzaamheid van de priemgetallen'. Riikka Pulkkinen is even jong, aantrekkelijk én intelligent. Haar debuut 'De grens' (De Arbeiderspers) is in haar eigen Finland een dikke hit, net zoals Giordano's priemgetallen in Italië. Die is na zijn thuisland aan de verovering van de wereld begonnen; zo ver is Pulkkinen nog niet, maar ze heeft er wel de troeven voor. Niet in de laatste plaats een verrassend straf boek.
Giordano exploreert in zijn debuut de gevoelswereld van twee eenzame pubers; Pulkkinen houdt het bij één eenzame puber en een handvol loners van diverse leeftijden. De zestienjarige Mari laat zich door haar leraar Fins, Julian, verleiden tot een stomende seksrelatie. Dat haar puberhartje gebroken zal worden, hangt in de lucht. Risky business, want Mari speelt graag met de gedachte dat ook jonge meisjes kunnen sterven, en kerft daarbij diepe sneden in haar strakke, zachte huid.

Toch heeft Julian niet veel last van gewetensbezwaren. Hij zet zelfs zijn gezin op het spel, want zijn zesjarige dochter Anni ruikt snel onraad. Het kind is de jongste eenzaat op Pulkkinens schouwtoneel, maar niet de meest onschuldige. Ook de oudste verloren ziel in 'De grens', Mari's tante Anja, gaat gebukt onder schuld. Geveld door alzheimer slijt haar man zijn dagen kwijlend in een verzorgingstehuis. Toen hij Anja nog herkende, heeft hij haar gesmeekt het niet zo ver te laten komen. De vraag is nu: doodt ze hem of doodt ze hem niet?

Riikka Pulkkinen weet haar personages scherp neer te zetten: van de pientere zesjarige over de ontspoorde puber langs de geile verleider tot de tragische tante. Ze flirten elk met de grens van het moreel verderfelijke. De debutante doet haar job goed, ook al drogen de delen over Anja op tot voorspelbare flashbacks en stevent puber Mari op een grotesk einde af. Maar dat is detailkritiek.

Humo: The Wild Site

Va, vis et deviens van Radu Mihaileanu

Va, vis et deviens*

De Frans-Roemeense regisseur *Radu Mihaileanu* vertelt in *Va, vis et deviens *een ontroerend menselijk levensverhaal. We bevinden ons in 1984 in een vluchtelingenkamp in Soedan. Voor Joodse Ethiopiërs is de redding nabij wanneer zij naar Israël gebracht worden. Een Ethiopische moeder maakt daarom een hartverscheurende beslissing en dwingt haar 9-jarige zoon om zich als Jood op te geven om zo aan een hongersdood te ontsnappen. Het jongetje wordt in Israël geadopteerd door een Franse familie, maar kan hij zijn geheim bewaren?

Canvas 16.11.2009

Een deel van het verhaal speelt zich op school af:

De opgroeiende Schlomo wordt gevolgd van zijn 9e tot zijn 26e jaar waarin hij afstudeert als arts. In het beloofde land heerst wantrouwen tegenover die zwarte joden en op school heerst racisme. Het pleeggezin doet hun best om de zogezegde vrome joodse gast terwille te zijn. Vooral de grootvader speelt met zijn humor een grote rol. De jongen blijft in gedachten solidair met zijn moeder en wil niet eten en slaapt op de grond. Langzamerhand wint de pleegmoeder zijn vertrouwen en slaagt hij erin zijn nieuwe identiteit als Jood vol overtuiging aan te nemen. Als hij op latere leeftijd verliefd wordt op een meisje uit een orthodox-Joods milieu komt hij echter in conflict met zichzelf.

The Israeli Government's Official Website, by the Ministry of Foreign Affairs

Dare

Movie Review - Dare - Drama of High School, Starring Eros and Anxiety - NYTimes.com

'Dare' written by David Brind, directed by Adam Salky and based on their short film of the same title, stakes out familiar territory and, true to its name, strikes out in some risky new directions. This high school semi-romance, which blends comic and tearful moods, is at once more provocative and more contemplative than most of its big-screen counterparts. On television and in young-adult novels, candor — or prurience — about teenage behavior is the norm, but Hollywood movies tend to keep one foot firmly planted in a more innocent wor

Alexa at least at first, seems to embody an established teen-comedy archetype. She is a modest dresser, a diligent student and generally a cautious, sensible college-track soul. She’s also the star of her drama class, but her interest in acting may have more to do with academic ambition than with creative passion. That, at least, is what she hears from an alumnus of her school, now a successful stage actor), when he returns to his alma mater to give a master class. see

Dare:

*/DARE/*
*The Story*: Three high school seniors (Emmy Rossum, Zach Gilford, Ashley Springer) on the cusp of diving into the world get involved in a complicated relationship.
*The Pitch:* /Cruel Intentions/ meets /Reckless/ *Who It's For:* People who like very serious looks at high school kids sex lives.
*Cause for Hope:* Looks more thoughtful and interesting than typical high school film; happy return to the screen of Sandra Bernhard. see

**

Teaching with movies

U.S. History Lesson Plans - United States, Movies, Film, Videos

Wiki; education in popular culture

Category:Education in popular culture - Wikipedia, the free encyclopedia

Category:Education in popular culture - Wikipedia, the free encyclopedia

High School Movies

High School Movies: All Time Top 10 | Movie Room Reviews


With a focus on the last two decades, this list of high school movies includes the top ten great movies with a predominantly high school oriented theme. In order to be considered among the best high school movies, the film has to star high school students, target a largely teenage or high school oriented audience, and generally center around characters that are in high school, with a significant portion of the film taking place in the high school environment.

Here are the top ten great high school films that pass the test:

10. Superbad – Time wise, a close follow up to Napoleon Dynamite, this somewhat crude high school comedy helped launch Jonah Hill’s career as an leading actor. Adventureland Director Greg Mottola also directed this movie.

9. Swimfan – A suspense thriller high school movie, Swim Fan is a story about an obsessed girl, Madison (Erika Christensen), who falls for the school’s top swimmer (Jesse Bradford). When he wants to break things off to stay with his girlfriend, Madison is none too happy.

8. Bring It On – This high school film celebrates the best of clicky, overly happy, and highly competitive teenage girls who love to cheer. Two competing high school cheer squads work to become cheer champs.

7. John Tucker Must Die – Starring “the guy from Desperate Housewives” (Jesse Metcalfe), John Tucker Must Die is a romantic high school comedy about the popular jock who is humbled by the new girl (Brittany Snow). Ashanti, Sophia Bush, and Arielle Kebbell add to this formidable cast.

6. Can’t Buy Me Love – One of the best 80s movies, this romantic high school comedy is perhaps best known for starring a young Patrick Dempsey. For many, it is an iconic 80s film about the popular girl and the geeky guy getting together.

5. The New Guy – With a various heavy high school theme, The New Guy starred DJ Qualls and Eliza Dushku. The movie was about an unpopular guy (Qualls) who reinvents himself after moving to a new school. His new attitude transcends his modest frame, which rallies his school to its first football win in a long time and captures the heart of a popular girl (Dushku). There are plenty of laughs.

4. Juno – Ellen Page proved her worth in this 2007 high school movie about a teenage girl who finds herself with an unplanned pregnancy. She goes back and forth between whether to have the kid, and whether to give it up for adoption to a young couple (Justin Bateman and Jennifer Garner). Very humorous and quirky comedy with an excellent message!

3. Mean Girls – The ultimate high school film, this movie is about a new girl (Lindsay Lohan) who changes her persona to impress the popular girls in school and to win over the handsome jock. While poking fun at common click behaviors, the movie closes with a nice message.

2. Election – One of Reece Witherspoon’s early movies, Election remains one of the most classic high school movies even after 10 years (1999). An overly ambitious high school student (Witherspoon) gets under the skin of one of the school’s most popular teachers (Matthew Broderick) when she campaigns for student body president.

1. Napoleon Dynamite - This 2004 film not only landed an iconic high school movie it created an entire cultural revolution, completion with fashion and apparel (”Vote For Pedro” shirts).

SUPER #1. Ferris Bueller’s Day Off – Because this 1986 high school comedy has such an elite status among movies with high school students and themes, it has to stand alone above the rest of the top 10 list of high school movies. Matthew Broderick never has never had a better role and movie than his performance in this very funny film about a high school student who takes a remarkably ambitious day off from school.

Schooling in the Silverscreen

Schooling the Silverscreen: Representation of Education in U.S. Films, 1910-2009: Defining the New Millenium: 2000-2009

The purpose of this blog is to show the trends and changes over time in the representation of schooling in U.S. films between 1910 and 2009. The emphasis is to look at the historical development of schools and higher education institutions in popular culture.

Meester en Knecht

Meester en leerling - feestbundel ter ere van DANIEL KNECHT (Samenstelling Yanick Maes)

Voor het emeritaat van prof. dr. Daniël Knecht, die klassieke filologie doceerde aan de Universiteit Gent, werden door classicus Yanick Maes in deze mooie veelzijdige bundel bijdragen (..). De lezer zal dan ook teksten vinden van Ausonius, Statius, Augustinus, Claudius Claudianus, Lucretius... Stuk voor stuk grote namen uit de Latijnse Literatuurgeschiedenis.

De onderwerpen van de teksten gaan - niet te verwonderen - vooral over het onderwijs: vaak wordt met diepe genegenheid teruggedacht aan oude leermeesters, zoals in de teksten van Seneca Rhetor, Persius en Ausonius die spreekt voer zijn leermeesters in Bordeaux. Of men roemt het onderwijs dat men heeft genoten van de grote, vaak strenge maar rechtvaardige leraars. Zo kijkt Achilles in Statius' Achilleïs terug op zijn harde opvoeding die hem heeft gemaakt tot wat hij is geworden.
Maar er kan ook al eens gelachen worden met het onderwijs: de bijdrage uit Petronius' Satyricon brengt een scabreus verhaal over een leraar die tot over zijn oren verliefd wordt op zijn knappe leerling, en Fronto, de mentor van keizer Marcus Aurelius, drijft op ironische wijze de spot met diens niet aflatende werklust. Grote mannen moeten zich ook op tijd en stond ontspannen...

Resnais: La Vie est un roman

La vie est un roman (1983) - Alain Resnais

Plot - imdb:

Three intertwined tales. On the eve of the First World War, Count Forbek starts to build a fantastic castle in the Ardennes forest. After the war he uses it to start a utopian society by brainwashing his friends, including his former fiancee, Livia, and her husband. In the present day, the castle is being used as an alternative school and, in the summer holidays, for an educational conference. At the conference, the American Nora Winkle bets Claudine that the ernest public school teacher Elisabeth Rousseau will be enticed into the bed of Robert Dufresne, even though the principal speaker, Walter Guarini, is obviously interested in Elisabeth. Meanwhile, the children staying at the castle over the holidays invent their own medieval tale about freeing prisoners from the dungeon