Houllebecq: Enfant terrible speelt met de angsten van Frankrijk.
In de eerste hoofdstukken introduceert Houellebecq zijn enigszins slome ik-verteller: François, een academicus die zich al decennialang verdiept in leven en werk van de Franse ambtenaar-auteur Joris-Karl Huysmans (1848-1907). Zoals bekend bekeerde Huysmans zich op het eind van zijn leven fanatiek tot het katholicisme, na zijn decadente meesterwerk 'A rebours'. Het is veel meer dan een detail in een boek waarin godsdienst en de zucht naar zingeving een prominente rol spelen. In veel opzichten spiegelt het leven van François dat van Huysmans: de verleiding van het kluizenaarschap, de afkeer van de wereld en de uiteindelijke bekering. Zij het dat Francois finaal de islam gaat belijden. Het personage zit dicht op de huid van Houellebecq zelf: “Wat zou er gebeurd zijn met mijn leven indien ik in mijn jeugd Huysmans was beginnen lezen, vervolgens literatuur studeren en professor was geworden? Ik verbeeld me levens die ik niet heb geleid.” (interview in The Paris Review)
De 44-jarige François heeft het niet te verdrijven gevoel dat de hoogtepunten van zijn leven achter hem liggen. Hij leidt een onopvallend bestaan als weliswaar gewaardeerd professor aan de Sorbonne, waarbij hij jaarlijks – bij het begin van een nieuw academiejaar – een nieuw vriendinnetje scoort. Geleidelijk aan droogt zijn debiet aan verse dames op. Hij moet zijn bijna mechanische seksuele appetijt stillen bij prostituees of op YouPorn. (Dirk Leymans, Cobra).
