Dat was waarschijnlijk precies wat de meeste leraren twintig jaar eerder, in 1969, dachten toen ze zelf middelbare scholieren waren en juichten bij de uitreiking van de Gouden Palm aan de film /If. /Dat was ook een kostschoolverhaal, waarin de beste leerlingen van een typisch Brits /college /bij de uitreiking van prijzen voor uitmuntende leerlingen hun school bestormden en de ouders, de bisschop en de leraren vanaf de daken met mitrailleurs en mortieren onder vuur namen. Zoals te verwachten was, waren de volwassenen geschokt, terwijl de studenten en middelbare scholieren natuurlijk juichten: het is onze film, niet die van hen!
Penac, Schoolpijn, p. 60
Een blog waarop we de fictie delen waarin representatie van onderwijs centraal staat. Work-in-progress voor onderwijs, onderzoek en publicaties.
dinsdag 20 januari 2009
Pennac over IF
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten