Ik denk dat een vergelijkende studie van alle films die zich op een school afspelen veel kan zeggen over de samenleving waarin ze zijn gemaakt. Van /Zéro de conduite /van Jean \ligo tot het beroemde /Dead Poets Society, /via /Les disparus de Saint-Agil /van Christian-Jaque (1939), /La cage auxrossignolsvanJean /Dréville (uit 1944, de voorloper van /Les choristes), Blackboard Jungle /van Richard Brooks (Verenigde Staten, 1955), /Les 400 coups /van François Truffaud (1959), /De eerste leraar /van Andrei Konchalovsky (Sovjet-Unie, 1965), /La prima notte di quiete /van Valerio Zurlini (1972), waar na 1990 nog bijkomen /11 portaborse /van Daniele Luchetti (1991), /Blackboards /van de Iraanse Samira Makhmalbaf (2000), /L'esquive /van Abdellatif Kechiche (2002) en zo nog tientallen andere films.
Uit: Schoolpijn, p. 61
Een blog waarop we de fictie delen waarin representatie van onderwijs centraal staat. Work-in-progress voor onderwijs, onderzoek en publicaties.
dinsdag 20 januari 2009
Pennac en schoolfilms
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten