Literaire Beeldvorming Nederlandse literatuur

Onderwijs is niet om te lachen: De literaire beeldvorming over het leraarschap

Veel leraren in Nederlandse onderwijsromans kampen met een negatief zelfbeeld of het tegendeel: zelfoverschatting. Het leven heeft soms een kwade hand in het lerarenbestaan; zij hebben spijt over hun besluit in het onderwijs te gaan en over de verspilde jaren die reeds zijn heengegaan. Heel vaak gaat het mislukken als leraar gepaard aan huwelijksproblemen (verliefdheden op collega’s of leerlingen liggen op de loer) of existentiële vereenzaming, identiteitsverlies en innerlijk gemis. Helemaal aan de fantasie van schrijvers ontsproten is dit niet, in de onderwijspsychologie noemt men dit verschijnsel ‘het desintegrerend leraarschap’.